Κυρία δασκάλα,
Θα ήθελα να σας πω ότι σας εκτιμώ πολύ για όλα αυτά 
που κάνετε για μένα….αλλά δεν με καλύπτετε……γνωρίζω πολλά περισσότερα από εσάς……νομίζω ότι έχετε μείνει λιγάκι πίσω και θα πρέπει να εκσυγχρονιστείτε…..πώς αλήθεια σκοπεύετε να μου διδάξετε την νέα τεχνολογία που θα χρησιμοποιώ για όλη τη ζωή μου;…ή μήπως νομίζετε ότι θα επιστρέψουμε στον καιρό που η γιαγιά σας έγραφε πάνω στον πηλό γι’αυτό είναι περιττή η ενασχόληση με την τεχνολογία; Αλήθεια τι σκοπεύετε να κάνετε για μου μάθετε τον αντίκρυπο που έχουν τα ΜΜΕ στη ζωή μου; θα μου δώσετε σημειώσεις;;;….ε και; ποτέ δε θα τις καταλάβω ακόμα κι αν τις αποστηθίσω τέλεια….πώς θα μου εξηγήσετε τι σημαίνει παγκόσμια οικονομία; πώς θα με προετοιμάσετε για την εποχή της πληροφορίας στην οποία ζω;….σας μπέρδεψα ε;;;…..δεν πειράζει….είναι καιρός να προβληματιστείτε και να αλλάξετε τακτική….Ε μα τι περιμένετε λοιπόν;;;;
η αγαπημένη σας μαθήτρια……
Το παραπάνω γράμμα είναι ο εφιάλτης μου….το φαντάζομαι όταν νομίζω ότι τα παιδιά βαριούνται και κουράζονται από την παράδοση του μαθήματος…..Ουφ…..ευτυχώς προς στιγμήν είναι μόνο στη φαντασία μου…..Το μυαλό μου ταξιδεύει…..τρέχει στον καιρό που ήμουν εγώ μαθήτρια….ορθογραφία, ανάγνωση, πρόχειρο, γραμματική,μαθηματικά, η μυρωδιά της κιμωλίας και το κουδούνι που μας γλυτώνει από την εξέταση…..γυρνάω στο παρόν και αναρωτιέμαι αν έχει αλλάξει κάτι από όλα αυτά…..μπα…..τα ίδια πάνω κάτω….Άραγε γιατί επέλεξα να γίνω εκπαιδευτικός… ;«Για να προσφέρω, να μορφώσω τα παιδιά, να δώσω ηθικές αξίες, να προετοιμάσω τα μικρά ανθρωπάκια ώστε να βγουν κατάλληλα εφοδιασμένα στην κοινωνία του αύριο…..». Ειδικά αυτό το τελευταίο…..τι όμορφο που ακούγεται….μα πόσο μακριά φαντάζει από αυτό που έχω μέσα μου….αναρωτιέμαι και πάλι…..τι είναι αλήθεια η μόρφωση και η εκπαίδευση;…γραμματικές, συντακτικά, μαθηματικά και αποστήθιση;;; Πόσο όμορφα θα ήταν αν μπορούσαμε σαν εκπαιδευτικοί να βρούμε τρόπους ώστε τα παιδιά να μαθαίνουν μέσα από τα παιχνίδια…..ειδικά στις μικρές τάξεις……να αποζητούν το σχολείο, να τους λείπει η σχολική τους ομάδα κι όχι να βαριαναστενάζουν κάθε φορά που ξημερώνει Δευτέρα…..Ας αναλογιστούμε λιγάκι πώς έχουν τα πράγματα…..οι σημερινοί μαθητές γεννιούνται σε μια κοινωνία με κινητά, υπολογιστές, DS, PSP, Wii, Xbox, ipod, ipad, blogs, forums, Facebook, Twitter και άλλα πολλά…..Πολλά ίσως από αυτά τα ξένα που αναφέρω οι εκπαιδευτικοί δεν τα ξέρουν, το σημαντικό όμως δεν είναι ότι δεν ξέρουν αλλά ότι δεν ενδιαφέρονται να τα μάθουν….Και για πολλοστή φορά σπάω το κεφάλι μου να καταλάβω…πώς είναι δυνατόν να μη με ενδιαφέρει κάτι για το οποίο οι μαθητές μου τρελαίνονται, γνωρίζουν επακριβώς περί τίνος πρόκειται και μάλιστα όταν οι περισσότεροι έχουν DS ή PSP, Wii, iPod ή λογαριασμό στο Facebook; Νομίζω πως ήρθε ο καιρός που θα πρέπει να κινητοποιήσουμε τους μαθητές μας με διαφορετικό τρόπο…..το Nintendo που κρατάνε στα χέρια τους θα μπορούσε να γίνει ένα εξαιρετικό εργαλείο στα χέρια του δασκάλου, το μάθημα θα μπορούσε να γίνει ιδιαίτερα διασκεδαστικό και οι γνώσεις που θα αποκόμιζαν τα παιδιά θα ήταν προϊόν ενεργής και συμμετοχικής μάθησης και όχι ξερής αποστήθισης…Πόσα μα πόσα παιχνίδια γνωρίζουμε τα οποία μένουν ανεκμετάλλευτα, από το World of Zoo και το Sim animals για μικρότερα παιδιά, το Civilization ή το Age of Mythology σαν παιχνίδια ιστορίας αλλά και το Amazing race για τη διδασκαλία γεωγραφίας. Ειδάλλως……. βλέπω το γράμμα που στοιχειώνει τις σκέψεις μου να βγαίνει αληθινό……..
ΨΗΦΙΑΚΗ ΚΙΜΩΛΙΑ 